U prethodnim emisijama EkoReAkcije govorili smo o brojnim problemima koji utiču na stanje i kvalitet svega što čini naše životno okruženje. Poseban deo zauzele su vode koje su u velikoj meri izložene štetnim delovanjem različitih delatnosti od poljuprivrede do teške industrije ali i ljudskog uticaja.Prema podacima Agencije za zaštitu životne sredine iz 2021. Godine i Indeksu kvaliteta vode u srbiji, koji prati devet paramaetara kako hemijskog tako i fizičkog stanja, utvrđen je rast kvaliteta vode, ali to ne znači da je stanje zadovoljavajuće.

Izvori zagađenja voda se mogu svrstati u dve grupe: koncentrisani odnosno tačkasti i difuzni ili rasuti. U koncentrisane spadaju urbana naselja, hemijske, prehrambene, metalne I druge industrije, energetski objekti odnosno termoelektrane, toplane, hidroelektrane, poljoprivredni objekti I uređene deponije.

U rasute zagađivače spadaju: hemizacija zemljišta pesticidima i mineralnim đubrivima, divlje i neuređene deponije industrijskog i komunalnog otpada, atmosferske padavine i saobraćaj.

U Srbiji ukupno 47 gradova i opština ima postrojenje za prečišćavanje otpadnih voda, od kojih je samo 26 u funkciji, i to  2  u rekonstrukciji a 5 u probnom radu. Samo 5 jedinica lokalne samouprave ima postrojenje sa tercijarnim tretmanom otpadnih voda. Zbog malog broja postrojenja ali i zastarelih tehnologija koje se u njima koriste već više od 30 godina, kvalitet otpadnih voda izuzetno je nizak. Da bi imali čistije okruženje potrebno je više uložiti kako u samu edukaciju stanovništva, tako i u sisteme za prečišćavanje. 

Ekipa Eko(Re)Akcije otišla je do Zlatibora i pogona za prečišćavanje otpadnih voda koji je stavljen u funkciju 2021. godine. Srbiji je potrebno još ovakvih postrojenja, dok je izgradnja jednog od takvih planirana u Požegi kako bi se rešilo regionalno pitanje otpadnih voda. U ovoj epizodi donosimo prvi deo priče o otpadnim vodama u Srbiji.